The Grampians
Door: vancaimereclub
Blijf op de hoogte en volg Familie
10 Maart 2012 | Australië, Adelaide
The Grampians – Kangaroo Island
Deel 2 van ons tripje in het zuidelijke deel van Australië. Grampians National park is bekend om zijn grillige rotsformaties en kloven en zijn fantastische wildlife. De rit van Warnnambool naar hier stelt niet zo veel voor maar we zijn al blij dat ons nieuw vehikel geen mankementen vertoont. De weg vinden naar de Grampians is allesbehalve moeilijk, vanaf ongeveer 35km afstand zie je op het einde van de onmetelijke vlaktes een bergketen opdoemen. Wij besluiten om als uitvalsbasis Hall’s Gap te nemen van waaruit je het spectaculairste deel (Northern Grampians) makkelijk kan verkennen. Net voor Halls Gap stoppen we aan een groot stuwmeer om onze benen te strekken. We weten niet wat we zien… de kangoeroes bekijken ons van op een afstandje en de meisjes zijn wederom door het dolle heen als ze een koppel vlotjes 200m zien springen rondom onze camper. Bij het binnenrijden van het dorpje is het duidelijk, hier zijn deze vrolijke spring-in-het-veld beesten heer en meester. We zitten hier op een Nature Camping in het midden van de vallei en ook hier hebben we een 20-tal medekampeerders en 100 kangoeroes als buren. Daarnaast zijn er ook nog de tientallen White Kakatoes die hier de show stelen. Ze komen ons begroeten tot op 30 cm van ons en proberen een aperitiefke mee te pikken. Spijtig genoeg blijft een deel van het fabelachtig decor verborgen achter een dik pak wolken die wederom wat regen met zich meebrengen. We hopen op beter weer om ten volle van dit natuurpark te genieten. …Onze smeekbeden zijn aanhoord, de hemel vertoont zeer brede opklaringen wanneer we opstaan. Ons programma leggen we de ochtend zelf nog vast wanneer onze meisjes samen met 2 Zwitserse vriendinnetjes en 3 kangoeroes de speeltuin onveilig maken. Vandaag bundelen we enkele korte wandelingen van ongeveer één uurtje aan elkaar en wisselen dit af met korte tussenritjes alvorens af te sluiten met een bezoek aan een Aboriginal Cultural Centre en een wandeling van een paar km doorheen Hall’s Gap Valley. EEN ABSOLUTE HOOGDAG!!! We krijgen te zien waar we op gehoopt hadden. Prachtige natuur, vergezichten, rotsformaties, watervallen, … en dan nog maar te zwijgen van de fantastische kangoeroes en hun huishoudelijke taferelen en de emoes die doodgemoedereerd rondparaderen. We genieten in een heerlijk avondzonnetje nog na van een lekker aperitiefke terwijl we voorbijgehuppeld worden door 4 Europese meisjes en meerdere kangoeroes. Na een heerlijk nachtje slapen, nemen we afscheid van de vriendinnetjes en wisselen gegevens uit en pakken we terug alles bijeen om onze langste rit van de gehele trip aan te vatten. +/- 600 km doorheen het binnenland van Australië van Hall’s Gap tot in Port Elliot. Schakelen van 1e tot 6e en gretig gebruik maken van de rechtervoet, meer kan je hierover dan ook niet zeggen. Op de achterbank wordt er hevig poppenkast gespeeld, de mp3 speler draait op volle toeren (K3, Junior Eurosong, Kapitein Winnokio, …) en de volledige inhoud van de speelgoedschuif passeert ook de revue. We komen in de vooravond aan in Port Elliot maar net voor we hier arriveren, moeten we plots halt houden aan een veerpont. Dit is de enige manier om de baai over te geraken. Onze meisjes kijken hun ogen uit. De veer is niets anders dan een vlot dat getrokken wordt door kabels. Sam is er eerst niet gerust in, maar vindt het daarna wel een echt avontuur. Onze meisjes hangen dan ook tot ver uit het raam om Bye Bye koeievlaai (Kaatje op ketnet voor de mensen voor wie dit onbekend in de oren klinkt)te roepen naar de veerman die duidelijk gecharmeerd is. Vanuit Port Elliot is het maar een uurtje rijden tot aan de ferry die ons tot op Kangaroo Island moet brengen en de veer is morgen maar om 13u. We hebben dus ruim de tijd om ons te installeren en de meisjes genieten eens te meer van een zeer goed uitgeruste speeltuin. De rit naar Cape Jervis is mooi en voert ons doorheen enkele van de beste wijngaarden in Australië. Geen tijd weliswaar om hier te stoppen want onze Catamaran wacht. De overtocht verloopt vlekkeloos en we kunnen beginnen aan het volgende avontuur.
Deel 2 van ons tripje in het zuidelijke deel van Australië. Grampians National park is bekend om zijn grillige rotsformaties en kloven en zijn fantastische wildlife. De rit van Warnnambool naar hier stelt niet zo veel voor maar we zijn al blij dat ons nieuw vehikel geen mankementen vertoont. De weg vinden naar de Grampians is allesbehalve moeilijk, vanaf ongeveer 35km afstand zie je op het einde van de onmetelijke vlaktes een bergketen opdoemen. Wij besluiten om als uitvalsbasis Hall’s Gap te nemen van waaruit je het spectaculairste deel (Northern Grampians) makkelijk kan verkennen. Net voor Halls Gap stoppen we aan een groot stuwmeer om onze benen te strekken. We weten niet wat we zien… de kangoeroes bekijken ons van op een afstandje en de meisjes zijn wederom door het dolle heen als ze een koppel vlotjes 200m zien springen rondom onze camper. Bij het binnenrijden van het dorpje is het duidelijk, hier zijn deze vrolijke spring-in-het-veld beesten heer en meester. We zitten hier op een Nature Camping in het midden van de vallei en ook hier hebben we een 20-tal medekampeerders en 100 kangoeroes als buren. Daarnaast zijn er ook nog de tientallen White Kakatoes die hier de show stelen. Ze komen ons begroeten tot op 30 cm van ons en proberen een aperitiefke mee te pikken. Spijtig genoeg blijft een deel van het fabelachtig decor verborgen achter een dik pak wolken die wederom wat regen met zich meebrengen. We hopen op beter weer om ten volle van dit natuurpark te genieten. …Onze smeekbeden zijn aanhoord, de hemel vertoont zeer brede opklaringen wanneer we opstaan. Ons programma leggen we de ochtend zelf nog vast wanneer onze meisjes samen met 2 Zwitserse vriendinnetjes en 3 kangoeroes de speeltuin onveilig maken. Vandaag bundelen we enkele korte wandelingen van ongeveer één uurtje aan elkaar en wisselen dit af met korte tussenritjes alvorens af te sluiten met een bezoek aan een Aboriginal Cultural Centre en een wandeling van een paar km doorheen Hall’s Gap Valley. EEN ABSOLUTE HOOGDAG!!! We krijgen te zien waar we op gehoopt hadden. Prachtige natuur, vergezichten, rotsformaties, watervallen, … en dan nog maar te zwijgen van de fantastische kangoeroes en hun huishoudelijke taferelen en de emoes die doodgemoedereerd rondparaderen. We genieten in een heerlijk avondzonnetje nog na van een lekker aperitiefke terwijl we voorbijgehuppeld worden door 4 Europese meisjes en meerdere kangoeroes. Na een heerlijk nachtje slapen, nemen we afscheid van de vriendinnetjes en wisselen gegevens uit en pakken we terug alles bijeen om onze langste rit van de gehele trip aan te vatten. +/- 600 km doorheen het binnenland van Australië van Hall’s Gap tot in Port Elliot. Schakelen van 1e tot 6e en gretig gebruik maken van de rechtervoet, meer kan je hierover dan ook niet zeggen. Op de achterbank wordt er hevig poppenkast gespeeld, de mp3 speler draait op volle toeren (K3, Junior Eurosong, Kapitein Winnokio, …) en de volledige inhoud van de speelgoedschuif passeert ook de revue. We komen in de vooravond aan in Port Elliot maar net voor we hier arriveren, moeten we plots halt houden aan een veerpont. Dit is de enige manier om de baai over te geraken. Onze meisjes kijken hun ogen uit. De veer is niets anders dan een vlot dat getrokken wordt door kabels. Sam is er eerst niet gerust in, maar vindt het daarna wel een echt avontuur. Onze meisjes hangen dan ook tot ver uit het raam om Bye Bye koeievlaai (Kaatje op ketnet voor de mensen voor wie dit onbekend in de oren klinkt)te roepen naar de veerman die duidelijk gecharmeerd is. Vanuit Port Elliot is het maar een uurtje rijden tot aan de ferry die ons tot op Kangaroo Island moet brengen en de veer is morgen maar om 13u. We hebben dus ruim de tijd om ons te installeren en de meisjes genieten eens te meer van een zeer goed uitgeruste speeltuin. De rit naar Cape Jervis is mooi en voert ons doorheen enkele van de beste wijngaarden in Australië. Geen tijd weliswaar om hier te stoppen want onze Catamaran wacht. De overtocht verloopt vlekkeloos en we kunnen beginnen aan het volgende avontuur.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
