Salt Lake City

04/07 Independence Day oftewel Nationale feestdag in de States. Reeds om 6u’s morgens zijn er grapjassen die vuurpijlen afschieten. Geen fuseekes zoals bij ons, de knallen doen zelfs den Hervé shaken. De meisjes slapen er gelukkig los doorheen en hebben dus nog energie om een plonske te doen alvorens naar Salt Lake City te vertrekken. We zitten net buiten de stad op een KOA camping. Het is wederom bloedheet en het zwembad biedt opnieuw een goede afkoeling na de rit. Navraag leert ons dat het middelpunt van de 4th July viering in Sugarhouse Park plaatsvindt.
We begeven ons erheen, maar moeten algauw vaststellen dat het vooral draait rond BBQ’en met vrienden in afwachting van het vuurwerk ’s avonds. Een zeer gezellige bedoeling, maar zelf hadden we niets voorzien. Terug naar de camping waar we eerst nog even zouden genieten van een zeer uitgebreide aperitief + feestmaal (het is hier immers een feestdag). Een leuk madammeke merkt op dat we veel plezier maken en is wat nieuwsgierig naar onze afkomst. Brooke is afkomstig uit Napa Valley, de wijnstreek boven San Francisco. We trakteren haar dan ook op een heerlijk glaasje Coppola. Haar dochtertje Casey wil maar al te graag met onze meisjes optrekken en de rest van de avond is er dus sprake van een heilige drievuldigheid. ze gaan nog wat zwemmen, fietsen en rondhangen tot het duister valt. Dan worden we door enkele mede-campinggasten die we kunnen sorteren onder de noemer “White Trash of Trailer Park Trash” vergast op een zelfuitgevonden vuurwerkspektakel. Op de parking voor de receptie, waar er een 5000l grote propaantank staat, steken ze samen met hun 4-jarige kinderen fusees, biekes, piratten,… af. Overantwoord, maar redeneren lijkt ons verloren moeite.

05/07 Vandaag staat een bezoekje gepland aan het centrum van Salt Lake City. De oorsprong van de Mormonencultus is hier gevestigd. In de voormiddag blijft Eline met de meisjes op de camping terwijl Sven gaat winkelen in de plaatselijke WalMart (het Mekka van de marginalen). We krijgen nog wat tips van Brooke en Mike omtrent Salt Lake City. We nemen de HSTram tot in het centrum. Wat een verademing! Een gezellige stad, karakteristiek en met leuke gebouwen, uitgebreid fietspadennetwerk en met een leuke, doch dubbelzinnige uitstraling en vibe. Het is er 30 graden, en zoals ze zeggen, ’s morgens kan je er golfen en ’s namiddag op de skilatten staan. We kijken immers op het bergmassief waar in 2002 de Olympische Spelen plaatsvonden. Alvorens naar Temple Square te gaan, het 1 hectare grote centrum van de Mormonencultuur, besluiten we om uitgebreid te lunchen. Squatters heeft een eigen microbrouwerij en een selectie van 8 eigen gebrouwen biertjes, van Lagers tot Stout’s en IPA. Sven wil een degustatie van alle 8 maar helaas kan dit niet. Utah Law, geïnspireerd door de Mormonen. Je mag ze bestellen per 2. Dan maar 4x2 proevers en daarna de beste in een 1/2 literke. Ook de huisgemaakte lunchgerechten smaken en het kader heeft wat weg van een kruising tussen het Pakhuis, de Cargo en de Summer Josephines. Thuiskomen dus! Voldaan besluiten we om naar Temple Square te trekken. Dit is een puur staaltje wilskracht of is het eerder indoctrinatie. Sommigen zien de Mormonen als een geloof, anderen als sekte. Feit is dat de sterke verbondenheid ervoor gezorgd heeft, dat er in een mum van tijd, vele volgelingen voor gezorgd hebben dat er zowel een kathedraal, concertzaal, meeting centre, uit het niets verrijzen. We worden vaak aangesproken door volgelingen die ons maar al te graag van uitleg willen voorzien. We mogen zelfs onze gehele stamboom onderzoeken. Helaas voor hen, maar de Mormonen drinken geen koffie, geen alcohol en lopen steeds in kostuum met hemd en das. Als mede gezinshoofd is het bijgevolg een verloren zaak om Sven in te lijven. Het stadsbezoek eindigt steevast met een lekker ijsje en nog een kort bezoekje aan de shoppingmall.
Terug op de camping besluiten we eerst nog even te zwemmen en wederom een goed aperitiefje en dineetje te voorzien. We hebben ook met Brooke en Mike afgesproken om samen nog wat na te praten bij een lekker pintje en/of wijntje terwijl de meisjes nog samen kunnen spelen. Er wordt afgesproken dat de meisjes penn-palls worden en dit met briefjes ipv mail.