Joshua Tree NP
Blijf op de hoogte en volg Familie
21 Juni 2016 | Verenigde Staten, Joshua Tree
17 juni. LA- Joshua Tree NP
We vertrekken vanuit Malibu naar het Joshua Tree National Park. Eerst moeten we wel Los Angeles passeren. 8 rijvakken, zonder structuur en alle wagens kriskras door elkaar. Sven’s hormonenspiegel slaat helemaal tilt. Het oestrogeen tiert welig, “alleen voor je uit kijken en wat er achter de RV gebeurt, kan ons niet schelen” en tegelijk komt het testosteron zijn oren uit; “Ik heb de grootste, dus uit de weg”. Na een vlotte rit arriveren we aan het Joshua Tree Visitor Center. We checken of er nog kampeerplaatsen beschikbaar zijn in het park zelf. Deze worden nl.beheerd door de parkrangers en zorgen ervoor dat je niet in het wildeweg je RV zet maar dat je dit een beetje gegroepeerd doet. Voor de rest is het puur wild kamperen. Geen stromend water of elektriciteit en op de koop toe, in the middle of nowhere. “No problem Sir, there is more than enough space”. Eerst nog 23 miles rijden naar de Jumbo Rocks camping ground, waar we ons mogen installeren. Sven heeft al wat moeite om de baan te houden, Woestijntaferelen met de typische Joshua Trees, cactussen en Yucca planten afgewisseld met oogstrelende rotsformaties. Sven vond de CD van U2 al steengoed maar dit is ronduit fenomenaal!!! We vinden een leuk plekje, afgescheiden van andere kampeerders. Enige metgezellen op ons plekje zijn een parmantig grondeekhoorntje genaamd “Plousje” (Pluisje in het Amerikaans), Ne Freddy (hagedis) zonder staart na een dispuut met lokale roofdieren en een “cutie” Jack Rabbit konijn. Na het avondeten komt de kampranger voorbijgereden en wuiven de meisjes hem na. Plichtsbewust maakt hij een loop doorheen de campground en stopt om ons welkom te heten. Stokstijf staan ze, de zusjes. Deze ranger is ook policeman wat inhoudt dat hij ook een belt met pepperspray, taser, handcuffs, blaffer,… draagt. Hij maakt ons wat wegwijs doorheen de mogelijke wandelingen die we kunnen maken met kinderen en verwittigd ons dat we zeker genoeg drinken moeten meenemen op tocht.
18 juni. Joshua Tree NP. Sven staat op , en denkt toch even aan één van zijn beste vrienden,”El capitano” Kristof die op dit moment in Toscane in het huwelijksbootje stapt. Helaas, ondanks alle Steve Jobs gewijze middelen, is de woestijn ongenadig. Bellen, vergeet het! Facetime, nougabollen! Filmpje posten, in your dreams! De felicitaties zullen we dan maar in België overmaken bij onze terugkeer.
Vroeg vertrekken om de meest extreme hitte toch het hoofd te kunnen bieden. Ze voorspellen voor de volgende dagen nl. temperaturen tot 118° F oftewel 48,8°C. Onze meisjes nemen hun “Junior ranger manual” mee om alles te noteren wat ze maar zien. De wandeling naar Skull Rock is heel afwisselend en we leren bijgevolg veel over de woestijn met al zijn aspecten. Het is heel warm, rond 34° maar hetis doenbaar. Vooral de vele rotsformaties maken dat de meisjes minstens het dubbele van ons afstappen. Dit is echt één grote natuurlijke speeltuin. Daarna trekken we naar de Barker Dam, vroeger een oase in de woestijn, die veehouders moest voorzien van het nodige water. Nu een damwand waarachter enkel een opgedroogde wadi was waar te nemen. ’s Middags picknicken we aan de “Hidden Valley”, een soort van natuurlijk amphitheater waar je doorheen een kleine doorgang, bij kunt geraken. Hetis ondertussen toch al ruim 40° warm en de dames besluiten om een uurtje af te koelen in de RV. Sven alleen op pad. Er is veel voor nodig, en we kunnen het bijgevolg moeilijk hier beschrijven, maar hij staat met zijn mond vol tanden, is minstens een héél uur stil, bij het zien van zo’n natuurpracht. Genieten met een CAPITAL G!!! Na zijn terugkomst wordt er beslist dat de avondhike naar Split Rock vervangen wordt door een gezamelijke wandeling doorheen de “Hidden Valley”. Eerst nog even op onze kampeerplek wat uitrusten.
De tweede maal “Hidden Valley is een voltreffer en hoewel we geen Mountain Sheep hebben gezien, gedragen de meisjes zich alvast als echte berggeiten. Geen rotsblok die niet beklommen wordt, maar wel met oog op het niet beschadigen van plantjes, het zijn tenslotte Junior rangers.
Moe maar uitermate voldaan settelen we ons terug op onze kampeerplek en genieten nog na van al die mooie impressies van de dag. Tenslotte genieten van een zonsondergang vanop een zoveelste beklommen granietblok en we zijn klaar om morgen door te reizen naar de Grand Canyon.
19juni-20juni. We vertrekken vanuit Joshua Tree NP. Eerst nog even langs het hoofdkwartier van de park rangers om aan te tonen dat onze meisjes hun les hebben geleerd aangaande het park en hoe je met de natuur moet omgaan. Ze zweren de eed en zijn voortaan dan ook “Junior Joshua Tree park rangers”.
Vandaag is het de heetste dag in vele jaren. 122°F = 50,0°C. De woorden “verzengende hitte” krijgen vandaag echt betekenis. Onze rit doorheen de Mojave woestijn toont dan ook aan dat hier niets leeft, tenzij ondergronds en indien het door de verschillende proeven van het Amerikaanse leger niet vernietigd is. De uitgestrektheid is absurd!!! Zover je kan kijken, niets, buiten verschillende grondkleurige schakeringen. Aangekomen in Kingsman, nestelen we ons op de camping met zwembad en blijven we hier de komende 2 dagen. We moeten de hitte echt ontvluchten en de airco van ons Roadbeast helpt daarbij aardig. Er wordt bijgevolg ook veel gezwommen en de girls maken nieuwe vriendinnetjes, Isis en Eva, twee Nederlandse meisjes. We boeken ook onze camping voor de grand Canyon dus de volgende etappe is hierbij ook weeral gegarandeerd.
We vertrekken vanuit Malibu naar het Joshua Tree National Park. Eerst moeten we wel Los Angeles passeren. 8 rijvakken, zonder structuur en alle wagens kriskras door elkaar. Sven’s hormonenspiegel slaat helemaal tilt. Het oestrogeen tiert welig, “alleen voor je uit kijken en wat er achter de RV gebeurt, kan ons niet schelen” en tegelijk komt het testosteron zijn oren uit; “Ik heb de grootste, dus uit de weg”. Na een vlotte rit arriveren we aan het Joshua Tree Visitor Center. We checken of er nog kampeerplaatsen beschikbaar zijn in het park zelf. Deze worden nl.beheerd door de parkrangers en zorgen ervoor dat je niet in het wildeweg je RV zet maar dat je dit een beetje gegroepeerd doet. Voor de rest is het puur wild kamperen. Geen stromend water of elektriciteit en op de koop toe, in the middle of nowhere. “No problem Sir, there is more than enough space”. Eerst nog 23 miles rijden naar de Jumbo Rocks camping ground, waar we ons mogen installeren. Sven heeft al wat moeite om de baan te houden, Woestijntaferelen met de typische Joshua Trees, cactussen en Yucca planten afgewisseld met oogstrelende rotsformaties. Sven vond de CD van U2 al steengoed maar dit is ronduit fenomenaal!!! We vinden een leuk plekje, afgescheiden van andere kampeerders. Enige metgezellen op ons plekje zijn een parmantig grondeekhoorntje genaamd “Plousje” (Pluisje in het Amerikaans), Ne Freddy (hagedis) zonder staart na een dispuut met lokale roofdieren en een “cutie” Jack Rabbit konijn. Na het avondeten komt de kampranger voorbijgereden en wuiven de meisjes hem na. Plichtsbewust maakt hij een loop doorheen de campground en stopt om ons welkom te heten. Stokstijf staan ze, de zusjes. Deze ranger is ook policeman wat inhoudt dat hij ook een belt met pepperspray, taser, handcuffs, blaffer,… draagt. Hij maakt ons wat wegwijs doorheen de mogelijke wandelingen die we kunnen maken met kinderen en verwittigd ons dat we zeker genoeg drinken moeten meenemen op tocht.
18 juni. Joshua Tree NP. Sven staat op , en denkt toch even aan één van zijn beste vrienden,”El capitano” Kristof die op dit moment in Toscane in het huwelijksbootje stapt. Helaas, ondanks alle Steve Jobs gewijze middelen, is de woestijn ongenadig. Bellen, vergeet het! Facetime, nougabollen! Filmpje posten, in your dreams! De felicitaties zullen we dan maar in België overmaken bij onze terugkeer.
Vroeg vertrekken om de meest extreme hitte toch het hoofd te kunnen bieden. Ze voorspellen voor de volgende dagen nl. temperaturen tot 118° F oftewel 48,8°C. Onze meisjes nemen hun “Junior ranger manual” mee om alles te noteren wat ze maar zien. De wandeling naar Skull Rock is heel afwisselend en we leren bijgevolg veel over de woestijn met al zijn aspecten. Het is heel warm, rond 34° maar hetis doenbaar. Vooral de vele rotsformaties maken dat de meisjes minstens het dubbele van ons afstappen. Dit is echt één grote natuurlijke speeltuin. Daarna trekken we naar de Barker Dam, vroeger een oase in de woestijn, die veehouders moest voorzien van het nodige water. Nu een damwand waarachter enkel een opgedroogde wadi was waar te nemen. ’s Middags picknicken we aan de “Hidden Valley”, een soort van natuurlijk amphitheater waar je doorheen een kleine doorgang, bij kunt geraken. Hetis ondertussen toch al ruim 40° warm en de dames besluiten om een uurtje af te koelen in de RV. Sven alleen op pad. Er is veel voor nodig, en we kunnen het bijgevolg moeilijk hier beschrijven, maar hij staat met zijn mond vol tanden, is minstens een héél uur stil, bij het zien van zo’n natuurpracht. Genieten met een CAPITAL G!!! Na zijn terugkomst wordt er beslist dat de avondhike naar Split Rock vervangen wordt door een gezamelijke wandeling doorheen de “Hidden Valley”. Eerst nog even op onze kampeerplek wat uitrusten.
De tweede maal “Hidden Valley is een voltreffer en hoewel we geen Mountain Sheep hebben gezien, gedragen de meisjes zich alvast als echte berggeiten. Geen rotsblok die niet beklommen wordt, maar wel met oog op het niet beschadigen van plantjes, het zijn tenslotte Junior rangers.
Moe maar uitermate voldaan settelen we ons terug op onze kampeerplek en genieten nog na van al die mooie impressies van de dag. Tenslotte genieten van een zonsondergang vanop een zoveelste beklommen granietblok en we zijn klaar om morgen door te reizen naar de Grand Canyon.
19juni-20juni. We vertrekken vanuit Joshua Tree NP. Eerst nog even langs het hoofdkwartier van de park rangers om aan te tonen dat onze meisjes hun les hebben geleerd aangaande het park en hoe je met de natuur moet omgaan. Ze zweren de eed en zijn voortaan dan ook “Junior Joshua Tree park rangers”.
Vandaag is het de heetste dag in vele jaren. 122°F = 50,0°C. De woorden “verzengende hitte” krijgen vandaag echt betekenis. Onze rit doorheen de Mojave woestijn toont dan ook aan dat hier niets leeft, tenzij ondergronds en indien het door de verschillende proeven van het Amerikaanse leger niet vernietigd is. De uitgestrektheid is absurd!!! Zover je kan kijken, niets, buiten verschillende grondkleurige schakeringen. Aangekomen in Kingsman, nestelen we ons op de camping met zwembad en blijven we hier de komende 2 dagen. We moeten de hitte echt ontvluchten en de airco van ons Roadbeast helpt daarbij aardig. Er wordt bijgevolg ook veel gezwommen en de girls maken nieuwe vriendinnetjes, Isis en Eva, twee Nederlandse meisjes. We boeken ook onze camping voor de grand Canyon dus de volgende etappe is hierbij ook weeral gegarandeerd.
-
21 Juni 2016 - 19:45
Liesbet:
Ben vooral jaloers op de warmte, ben wel blij dat ik jullie eens gehoord heb, geniet ervan xxx
-
21 Juni 2016 - 19:53
Elke:
Maar goed da ge wa goed weer hebt! Hier niets dan regen en wateroverlast! Maar moet veel werken dus al een geluk. Volgende week opnieuw spuiten in de nek. Leuk om jullie toffe verslagen te lezen!En wat een leuke foto's! Geef de meisjes een dikke knuffel en een dikke proficiat als ranger! -
21 Juni 2016 - 19:53
Elke:
Maar goed da ge wa goed weer hebt! Hier niets dan regen en wateroverlast! Maar moet veel werken dus al een geluk. Volgende week opnieuw spuiten in de nek. Leuk om jullie toffe verslagen te lezen!En wat een leuke foto's! Geef de meisjes een dikke knuffel en een dikke proficiat als ranger! -
21 Juni 2016 - 22:11
Van Den Branden Janssens:
Blij met jullie verslagen we volgen ze intens,je hebt het er warm! Wij zijn enkele dagen aan zee geweest niks dan regen zonnecreme niet nodig,geniet nog zoveel mogelijk van jullie avontuur dikke knuffel aan alle vier Carlo en flora -
22 Juni 2016 - 21:01
Susan:
Wat een gave avonturen! Die meisjes hebben al meer gezien op hun 8e of 10e dan ik op mijn 40e!! -
22 Juni 2016 - 21:02
Susan:
Maar ik ben nog geen 40, dus er is nog een kans! -
26 Juni 2016 - 14:18
Il Capitano:
Net zoals bij jullie tripje naar Down Under is het weer heerlijk lezen die blog van jullie. Lijkt weer een prachtige reis. Geniet er ten volle van!
Toscane was voor ons onvergetelijk. Toch die mensen van Apple eens contacteren dat de verbinding USA - Italië beter mag. Voor iedereen die er was waren het drie dagen als in een droom (gelukkig is er foto- en videomateriaal). We hebben dus beide voldoende stof voor een avondje bijpraten als jullie terug zijn. :o)
Tot over enkele weken.
Greetz
K & B & J & J -
29 Juni 2016 - 12:54
Michel:
Hey lieve vrienden,
Ik kleef aan het beeld wanneer ik jullie geweldige verslagen lees! Geweeldig zou wijlen Eddy W gezegd hebben :-) Doe zo verder, geniet ervan want hier enkel triestige planten...
Groetjes,
Michel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
